Een zeer geslaagde, maar toch ook wel een heel bijzondere CAT-bijeenkomst.
Na aankomst bij de Medemblikker loods wachtte het bestuur ons op met een smegseltje. Dat gaat er altijd in.
Hierna volgde een interessante rondleiding door Anton van de stichting Nautische Monumenten. Hij probeerde ons uit te leggen hoe de diverse
stichtingen in elkaar zaten. Stichting Museumhaven Willemsoord, stichting Nautische Monumenten, Fairtransport, stichting Atlantis
Zeilende Handelsvaart, nog een paar stichtingen en B.V.′s en de gemeente heeft ook hier en daar een vinger in de pap. Wie snapt het nog ?
Maar er wordt mooi werk verricht, voornamelijk door vrijwilligers. Wie ambachtelijk een bootje wil laten bouwen, kan zich aanmelden.
Aanmelden als vrijwilliger kan ook. Na de koffie met iets erbij vertrokken we op de fiets naar het kantoor van Oceanix voor een eerste biertje.
Het officiële gedeelte nam weer weinig tijd in beslag. Alle activiteiten staan als een huis en er is niet veel aanleiding voor veranderingen.
Besloten wordt om het fietsen op de maandagavond op dezelfde voet voort te zetten, ondanks dat de animo minder wordt.
Komend jaar wordt er weer een weekje bergen georganiseerd (Mont Ventoux), hier is al veel animo voor.
Paul had de moeilijke taak om het stokje door te geven. Het was geen verrassing dat Fred met de twijfelachtige eer ging strijken.
Hierna werd de winnaar van de foto bekend gemaakt. Ook dit was geen verrassing : de stelvie van de Klimgeiten met Tom Dumoulin op de Stelvio.
Wel een verrassing was de bekendmaking van de winnaars van de CA-trofee. Dit waren maar liefst 8 winnaars, n.l. alle leden die hem nog niet
hadden gewonnen. Peter, Patrick, Rob, Theo, René, Bill, Gerrit en Dick van harte gefeliciteerd. Zij zullen ieder de trofee anderhalve maand op een
prominente plek thuis ten toon kunnen stellen.
Alle namen staan nu op de trofee en dit betekent ook dat hij niet meer uitgereikt zal worden. Hier kon iedereen vrede mee hebben.
In de toekomst gaan we proberen twee keer per jaar een bijeenkomst te houden, mogelijk gecombineerd met een rondleiding o.i.d.
De Chinees liet zich weer goed smaken en na nog enkele afsluitende biertjes keerde iedereen tevreden huiswaarts.
Klimgeiten : Cees, Hans, Rob v V, Jan D, Theo, Peter, Sjaak, Rob S, Maarten, Fred, Jan B.
Cees en Ron hebben de organisatie van deze trip weer op zich genomen en na veel speurwerk is een huis in het gehucht Wiese gevonden.
12 Mannen hebben zich aangemeld, 11 man stapte vrijdagmorgen in de auto. Ron haakte vlak voor de start af om zijn schoonmoeder en Diana bij te staan.
Balen, zowel voor Ron als voor ons.
Vrijdag 25 augustus
Met 4 auto′s beladen met 11 fietsen gingen we rond 8 uur op pad met het idee om rond 15:30 uur in Ulm aan te komen waar we de nacht in het Ibis hotel
zouden doorbrengen. Het liep iets anders, de eerste auto kwam om 18:15 uur aan. De laatste 200 km lag het tempo op fietsnivo. Konden we alvast wennen.
Deze vertraging ging niet ten koste van onze biertijd ! De zwoele avond was zeer geschikt om buiten in de Biergarten te eten. Twee pullen bier van elk 3 liter
maakten het succes van de eerste avond compleet. Rob S werd deze dag 58 jaar jong. Proost Rob !
Zaterdag 26 augustus
Na het ontbijt op weg naar Wiese. Al snel moesten we beslissen of we binnendoor zouden rijden of de grote weg zouden volgen, omdat we in een flinke file
terechtkwamen. De binnen-door-route bleek toch een stuk sneller. Al maakte het niet veel uit omdat we geen sleutel van het huis hadden. De telefoon werd
door de verhuurder niet opgenomen. We belandden bij de buren (een restaurant), die heerlijke apfelstrudel serveerde. Iedereen kreeg één stukje m.u.v.
Hans, die kreeg er twee. We kwamen al gauw tot de ontdekking dat de ober Hans wel heel erg aardig vond !
Uiteindelijk hoorden we van de verhuurder dat de sleutel onder de deurmat lag. We konden naar binnen en de 10 kamers werden zonder ruzie verdeeld.
Met 9 man en drie auto′s naar de supermarkt. Cees had voor ieder groepje een boodschappenbriefje gemaakt, wat vier gevulde karren opleverde. Fred wilde
snel nog ff een poultje maken om de kosten te schatten, de tijd was echter te kort. Er werden bedragen genoemd in de richting van € 600. Ondanks de kaas
gekozen door Jan D was het bedrag slechts € 504. Een flinke meevaller. Ook dit jaar trakteerde Rob S op een koelbox vol met heerlijk vlees.
Zondag 27 augustus
Een paar van onze mannen hadden een extra handicap ingebouwd. Ze konden de fles Jägermeister niet weerstaan. Toch stonden ze de volgende ochtend
fris en fruitig klaar om onze eerste tocht te rijden. Rondje Jerzens. Eerst een afdaling. De klim begon heftig, stijgingspercentage 11 %, gelijk alle hens aan
dek. Vervolgens naar Mittelberg en zo kwamen we weer langs ons huis. In Mittelberg was de weg "op" en reden we weer dezelfde weg terug, maar nu
afdalend. We kunnen terugkijken op een prima 1e fietsdag. Onderweg nagenoeg geen regen gehad, die kwam toen we thuiskwamen.
70 km - gemiddeld 21.8 km - fietstijd 3 uur 4 min - ongeveer 5 uur onderweg - hoogtemeters 1300 - kcal 3202.
De zus van Janssens en Janssens kwam met vriend nog ff buurten. Ze zaten op een camping in de buurt.
Maandag 28 augustus
Onze vaste ontbijttijd is 8:00 uur. Ondanks wat gemor van een paar uitslapers is iedereen keurig op tijd. Fred heeft dan al 11 eieren met spek gebakken.
Morgen komt daar nog eens broodhalen bij, die taak heeft Fred ook op zich genomen. Hij zou zeker in aanmerking zijn gekomen voor het "tegeltje", als hij
hem zelf niet had moeten uitdelen.
Route 7 - rondje Piller - via Jerzens : 75 km - gemiddeld 18.4 - fietstijd 4 uur en 4 min - ongeveer 7 uur onderweg - hoogtemeters 1543 - kcal 3611.
Mooie lange klimmen, adembenemende uitzichten, Heidi met wallen onder haar ogen die ons koffie en apfelstrudel mit sahne serveerde en een perfecte
sfeer ondanks de vermoeidheid. Terug op het honk in Wiese was er voor de meesten van ons (een paar uitgezonderd) niet veel tijd om uit te rusten.
Onze voorraad drank en eten moest aangevuld worden en in de fiets van Jan D zat een rammeltje. Dat werd al gauw "Jan heeft een radler in zijn fiets".
Maar Jan en radler kan niet. De technische afdeling van onze ploeg dook er op af. Het lukte om de derailleur uit elkaar te halen. Een boutje moest
vervangen worden, maar die was niet voorradig, dus werd het halve huis gesloopt op zoek naar het boutje, maar helaas, het lukte niet.
We boffen. De eerste voorraad drank is geschonken door Sjaak, die komende donderdag zijn 71ste verjaardag viert. De voorraad die vandaag ingeslagen is
komt voor rekening van Hans, die deze maand met pensioen is gegaan en 16 augustus jarig was.
De muziekkwis, georganiseerd door Rob v V en bijgestaan door good-old Jan D als scheidsrechter was een hilarisch succes. Rob speelde het intro van het
nummer op zijn gitaar en de 3 samengestelde ploegen moesten het nummer en de artiest raden, evenals het jaartal en de plaats in de top 2000.
Uit volle borst werden de liedjes meegebruld en de echo in het dal deed Wiese trillen op haar grondvesten.
Dinsdag 29 augustus
Het werd gisteravond voor de meesten van ons een latertje. Haast hadden we niet omdat de fiets van Jan D toch even naar de fietsendokter in Imst moest.
Na de inspanningen van gisteren was het voor niemand een straf om de ochtend op eigen wijze door te komen.
12:15 uur vertrokken we naar Mittelberg. Een route die we maandag ook hadden gereden, alleen nu hadden we de intentie om met de kabelbaan naar de
gletser te gaan. Schoenen mee in de rugzak. Echter . . . zelfs de penningmeester vond € 39 p.p. toch een beetje te gek en we waren het er mee eens.
Toen maar een colaatje (zeg maar cola) op het terras van de Vier Jaargetijden met wifi. Als 11 pubers staarden we op onze schermpjes.
38 km - gemiddeld 23.5 km - fietstijd 1 uur 37 min - hoogtemeters 504 - kcal 1586
Een rustige dag die goed past bij onze plannen voor morgen. We gaan de Stelvio bedwingen. Onze jonge goden, Theo, Maarten en Rob S doen de Stelvio
2 keer. Zij zijn ook degenen die vandaag de maaltijd verzorgen met de belofte dat als ze morgen doodloof thuiskomen, ze zo aan kunnen schuiven.
Woensdag 30 augustus
Om 7 uur ontbeten, 8 uur in de auto en 2 uur later aan de voet van de Stelvio. De uitdaging van deze vakantie. In het verleden hebben we de Mont Ventoux
een hufter genoemd. Wat is er erger dan een hufter ? Laten we zeggen dat iedereen deze berg als zeer zwaar heeft ervaren. Maar de voldoening was
gigantisch. Wat is er mooier dan op de top opgevangen worden door je maten, behalve voor de eerst komende, die heeft zijn eigen momentje. Dat was Rob,
die onze benjamin passeerde en zijn plek niet meer weggaf. Gisteren schreef ik over de jonge goden die na de beklimming zouden doorrijden naar Bormio
en dan weer omhoog. De stoere praat vooraf hebben ze niet kunnen waarmaken, jammer. Theo, onze 3e god, werd zelfs gepasseerd door Cees. Zijn moreel
zakte in en boven aangekomen konden Theo en Maarten Rob snel overtuigen om het bij deze beklimming te laten, aaaai, dat wordt toch weer koken voor
Theo en Rob ! Fred gaf voor vertrek al aan dat zijn darmen toe waren aan een speelkwartiertje. Toch begon hij aan de beklimming. Bij een riviertje zag
Fred zijn kans schoon om zijn "Dumoulinnetje" te droppen. Daarna kon hij aansluiten bij Hans en Sjaak. Nu we het toch over Dumoulin hebben, op de top
van de Stelvio reed hij daar vrolijk rond. Theo, van nature heel verlegen, maakte een selfie met hem en Hans regelde een groepsfoto.
Het mooiste van deze barre tocht was het moment dat iedereen van onze groep boven was. We did it ! Dat het niet alleen fysieke inspanning is lieten
Theo en Jan B zien. De natte ogen kwamen dit keer niet van het zweten ! Gossie.
Volgorde van aankomst : Rob S. (2 uur 21 min.) - Maarten - Cees - Theo - Jan B - Jan D - Peter - Rob v V - Sjaak - Fred - Hans.
51 km - 13.9 gem. - fietstijd 3 uur 39 min - ongeveer 11 uur onderweg - hoogtemeters 1851 - kcal 3096 (gegevens zijn afkomstig van Garmin van Rob v V).
Maar als je boven bent moet je ook naar beneden. Het was zeer druk op de weg, vooral de motoren en racewagens zorgden af en toe voor hilarische
momenten. Jan B liet weer zien hoe je vierkant door de bocht kon afdalen. Een kwaliteit moet je af en toe ook laten zien !
Gelukkig zijn we bijna zonder problemen beneden gekomen. Ik zeg bijna, omdat de fiets van Peter in de afdaling begon te gillen. De fiets vond het niet meer
leuk. Peter luistert altijd heel goed naar zijn fiets en heeft besloten de fiets voor de rest van de week op stal te zetten.
Onderweg hebben we onze Kcal aangevuld en dat hebben we "thuis" nog eens herhaald met een overheerlijke pasta gemaakt door uiteraard Rob en Theo.
Donderdag 31 augustus
Hoi, hoi, we mochten uitslapen, 8:30 uur ontbijt i.p.v. 8:00 uur. Hoera, Sjaak is jarig en vertegenwoordigt vanaf vandaag samen met Jan D de 71 jarigen in
onze groep. Fred had tijdens zijn dagelijks bezoek aan de bakker wat lekkers meegenomen voor bij de koffie.
De 3 mannen met de grote plannen van gisteren lieten zich niet kisten en gingen de twee pittige bergen die we gisteren met de auto hadden gereden,
beklimmen. "Dat zal wel" was de logische reactie. Maar . . . ze hebben het geflikt. Onze junior Maarten stampte solo beide bergen op. Zelfs op de
terugweg trapte hij al zijn frustaties van zich af. Met een grote grijns verscheen hij op het terras.
Rob v V, Fred en Cees stapten ook op de fiets maar bij Arzl keerden zij weer om. Rob en Fred konden er geen genoeg van krijgen, Cees wel, en reden nog
een retourtje Mittelberg. Zij trakteerden zichzelf op het grootste ijsje van de kaart.
En toen bleven er nog 5 over, die een heerlijke ontspannen en mooie wandeling hebben gemaakt rond het huis.
's Avonds Frankrijk-Nederland (4-0) kijken bij de buren. Maarten trakteerde het eerste rondje en Fred won de blinde poule, die hij zelf in elkaar had gezet !
Over de wedstrijd wil ik heel kort zijn . . . klote !
Vrijdag 1 september
Regen en niet zo zuinig ook. Fred, die gisteravond € 11 had gewonnen, trakteerde op wat lekkers bij de koffie. En dat niet alleen, ook de broodjes die hij
dagelijks bij de buurtbakker haalt neemt hij voor eigen rekening.
Al snel besloten we om vandaag niet te fietsen. Wel hebben we gewandeld op het moment dat het even droog was. Het rondje van gisteren maar dan
andersom. Vanmiddag worden de restjes opgemaakt, bier, wraps, bier, eieren, bier, worst, bier, kaas etc.
We speelden de laatste 2 ronden van de muziekkwis. Op de 3e plaats team Hans, Rob S, Jan B - 18 punten, 2e plaats team Theo, Fred, Cees - 23 punten,
1e plaats team Sjaak, Maarten, Peter - 30 punten. Rob heeft vast wel punten verdiend voor het tegeltje. Het laatste avondmaal was verrukkelijk en
de koelkast leeg. Fred deelde het tegeltje uit. Hij had een woordje voor iedereen. Ik beperk me tot wat steekwoorden.
Maarten: de meest serieuze de Boer, we hebben de humor van Maarten leren kennen, zijn broccoli-salade, zelfs als je niet van broccoli houdt.
Jan D : onze serieuze nestor, niet kapot te krijgen, kampioen blikkie trap.
Jan B : dit jaar minder rissig, voortrekker van de wandelingen.
Sjaak : de rustigste van de groep, zijn gehoorapparaat registreert niet alles, altijd fit boven op de berg, de geschonken drank werd zeer gewaardeerd.
Cees : houdt de controle over het hele gebeuren, wij kunnen onze portemonnee thuis laten, super organisator, zeer sterk op de Stelvio.
Peter : de fluitende slaper, wat later werd overgenomen door zijn fiets.
Rob v V : een geweldige muziek-kwis in elkaar gezet, zijn gitaarspel viel op.
Hans : onze nieuwe pensionado, zenuwachtig voor de bergen, werd maatje van Fred en trakteerde de 2e ronde biertjes.
Rob S : onze chef-kok, sappige slagersverhalen, 1e op de Stelvio, de koelbox vol heerlijk vlees werd zeer gewaardeerd.
Theo : "doe de groeten aan mijn vader, moeder . .", mooi koppel met Rob S, kleurspoeling staat hem goed, armgebaren kostten een paar glazen, toffe gozer.
En het tegeltje is gewonnen door . . . Cees !
Proforma deelde Fred, het door Hans afgebikte tegeltje, uit aan Cees, die het gelijk weer inleverde. Hans zal het tegeltje weer terugplaatsen in de badkamer.
Genoten van elkaar, het mooie weer (t/m donderdag), van de Stelvio, overige bergen, het heerlijke eten en niet te vergeten onze Edelweiss.
Mechelen 2017 (30 juni t/m 2 juli)
I.v.m. met Sail Den Helder werd het
Mechelen-weekend 1 week naar achteren
verplaatst, met in het achterhoofd dat
we de laatste 2 jaar veel regen op
zaterdagmiddag hadden. Dit jaar was het
anders, nu hadden we de hele zaterdag
regen. Toch is er lekker gefietst en
geklommen op vrijdagmiddag, op zaterdag
(ondanks de regen) en door een groep op
zondag. Het tekent de groep, dat het ook
bij tegenvallende omstandigheden altijd
gezellig is, mede door het programma met
vaste onderdelen Chinees en B.B.Q.
Rondje Texel (4 maart 2017)
Foto 1 : Met 10 man op weg naar Texel. Een regenachtig begin, prima MTB-condities in het bos en een zwaar strand.
Foto 2 : Pittige klimmetjes, Alfred vindt weer aansluiting bij de groep.
Foto 3 : Henk, die gewend is om anderen stiekum te filmen, staat er deze keer zelf gekleurd op.
Foto 4 : Wachten op de boot (altijd vervelend). Biertje dunnetjes overgedaan bij Njoy.
We bedanken de MTB-commissie voor deze goed georganiseerde tocht als afsluiting van een mooi MTB-seizoen.
Voor 3 man was dit de eerste MTB-ervaring dit jaar. Zij stellen voor om volgend seizoen ook op zaterdag koffie met
gebak, haring en een biertje na afloop te doen. Dan zijn zij zeker van de partij !
Spinnen seizoen 2016-2017 (november t/m februari)
Met 11 man hebben we dit jaar gespind. De lessen werden afwisselend gegeven door Hetty en Ferry.
Behalve een Kerstborrel en een afsluitingsborrel was er dit seizoen ook nog een tussenborrel.
Maar er is ook serieus gefietst (zie de video van Peter BH). Voor de laatste les is er door een aantal bikkels deelgenomen aan een
BodyBikePump-les, goed voor 3 dagen spierpijn.
Al met al, de spinners zijn er klaar voor, het buitenseizoen kan beginnen !
CAT 2016 (10 december 2016)
Op een ongewoon vroeg tijdstip vond de jaarlijkse bijeenkomst plaats en dit keer weer in het clubhuis.
Het officiële gedeelte nam zoals gewoonlijk weinig tijd in beslag. Alles loopt op rolletjes en er is niet veel aanleiding voor veranderingen.
Wel werd besloten om het maandagmiddag fietsen voor pensionado′s als vaste activiteit op te nemen. Deze groep breidt immers snel uit.
Komend jaar wordt er weer een weekje bergen georganiseerd, hier is al veel animo voor.
Na de vergadering kreeg eerst Jan D. de gelegenheid om zijn plaatje op de trofee te plakken, aangezien dat de vorige keer niet gelukt was.
Hierna was het tijd om de winnaar van de foto bekend te maken. René, die een trouwe inzender is, ging verdiend met de prijs strijken.
De CAT-trofee was dit jaar voor Jan Beentjes, die bestempeld werd als "knuffelfietser". Daarnaast heeft Jan natuurlijk nog veel meer kwaliteiten.
De trofee werd uitgereikt door Margit, waarna Jan door broer Cees geprezen werd voor zijn hele oeuvre.
Jan was bijzonder blij met de trofee en bij het in ontvangst nemen van de felicitaties, had hij voor iedereen een knuffel over.
Lammert had de moeilijke taak om het stokje door te geven. De kandidaten met de meeste malheur waren Wim, Paul en Lammert zelf natuurlijk.
Uiteindelijk vond hij dat Paul het stokje het beste kon gebruiken i.v.m. de problemen met zijn achillespees.
Bij de afsluiting kwam dit keer de Chinees niet langs, maar moesten we hem zelf opzoeken. Ook dit was weer gezellig.
Mechelen weekend ( 23-6-2016 t/m 26-6-2016)
Met een grote groep hebben we weer een top-weekend gehad met als vaste elementen de Chinees met zachte g, het ontbijt in de Geulhof, de BBQ, een
blinde pool en wat smegsel. Jammer dat Sjaak en Paul door lichamelijk ongemak moesten afzeggen en Theo S. na de testrit van vrijdagochtend de
grote tocht aan zich voorbij moest laten gaan.
Dit jaar was de groep in tweeën geplitst. De samenstelling van de groepen is tot vrijdagavond laat (drank ?) aan wijzigingen onderhevig geweest.
Daarom werd bij het ontbijt de definitieve keuze nog even geverifieerd. De 100 km groep werd begeleid door Margit met assistentie van Sjan.
De 150 km groep werd door Jos over een afwisselend parkoers gestuurd. Jos werd hierbij geassisteerd door Theo, die als een gediplomeerde
verkeersregelaar alles in goede banen leidde. Na een valse start (lekke band na 1 km) werd het eerste (ingekorte) deel tot de koffie afgelegd.
Hierna gingen de groepen apart op weg. Tijdens de beklimming van La Redoute ging de lichte motregen over in harde regen, die aanhield tot aan
de lunch. Dit betekende voorzichtig rijden vanwege de kou, het gladde wegdek en de voor de helft werkende remmen. Gelukkig werd het net droog op
het moment dat we verder gingen en zo konden we het laatste deel voorspoedig afleggen. Aangekomen bij de Geulhof brak zelfs de zon door.
Na een warme douche en met de BBQ in zicht was iedereen het erover eens dat ook die regen ′wel iets had′.
Sfeerbeeld after-fietsen
CA-trofee in goede handen
Workshop bier schenken
Blinde pool in de maak
Later op de avond was het tijd voor het officiële gedeelte. Iemand met het colbertje van Fred aan, introduceerde de uitreiking van de CA-trofee aan onze
twee leden in de Orde van Oranje Nassau. Zij mogen vanaf nu ′2 x CA′ achter hun naam zetten. Blijkbaar levert dat ook nog een bijnaam op.
Gefeliciteerd Freddy ′De Redder′ Rijkers en Jan ′De Onkreukbare′ Dito !
Hierna volgde nog een workshop bier schenken, waarvoor Alfred speciaal twee kratjes Hinaes bier had gebrouwen. Ze waren weer lekker (en zwaar).
Fred gedecoreerd (26 april 2016)
Wederom is een lid van onze club gedecoreerd. Na Jan Dito is nu ook Fred lid in de Orde
van Oranje-Nassau.
′Voor velen was en bent u een rots in de branding.
Letterlijk en figuurlijk.
Als zweminstructeur bent u specialist in het begeleiden van probleemzwemmers.
U zorgt voor extra lessen.
Zonder daartoe verplicht te zijn.
En meestal in uw vrije tijd.′
Dit zei minister Jeanine Hennis-Plasschaert kort voordat ze Freddy Rijkers benoemde
tot lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Den Helder-Burgervlotbrug-Den Helder (25-4-2016)
Een select groepje was deze maandagavond naar het verzamelpunt gekomen. Zij hadden de Buienradar geraadpleegd en waren tot de conclusie gekomen
dat het wel meeviel. Alleen een buitje rond 19:00 uur en wie dan leeft ... Daarbij komt dat je niet altijd op de Buienradar moet vertrouwen.
Dat laatste is zeker waar. Toen we de Jan Verfailleweg opdraaiden begon het stevig te regenen. Dit was misschien het moment geweest om
linksomkeert te maken. Toen het weer droog was hadden we alleen nog te maken met de harde wind. In de buurt van Oudesluis zagen we het buitje
van 19:00 uur aankomen. Een enorme hagelbui die overging in regen, gevolgd door nog een hagelbui op de Stoomweg. De temperatuur daalde tot
precies 0.0 graden. Ondertussen hadden we aardig door hoe het voelde wat de deelnemers aan Luik-Bastenaken-Luik de dag ervoor hadden
meegemaakt. Al met al een ervaring die we niet hadden willen missen.
Voorzitter en penningmeester op Curaçao (22-2-2016)
Op de redactie is nevenstaande foto binnengekomen, aangeleverd door een bevriende
paparazzi. Hij wist, verscholen in een bosje, deze foto te schieten van twee duidelijk
nietsvermoedende toeristen. Nauwgezet onderzoek heeft uitgewezen dat het hier de
voorzitter en penningmeester van het Helderse Hinaes betreft.
Onmiddellijk rijst de vraag wat zij daar deden en waarom de rest van het bestuur
(secretaris a.k.a. manipulator) er niet bij was.
De verklaring dat zij daar waren om mountainbikeroutes te verkennen, gaat er bij ons
natuurlijk niet in.
We komen hier uiteraard op terug als blijkt dat de jaarlijkse bijdrage aan het eind van
het jaar onevenredig veel omhoog gaat.
Reactie van de voorzitter (2-3-2016)
Natuurlijk hadden wij de hele groep willen uitnodigen voor Curaçao, maar zoals bekend moeten we zuinig zijn met de gelden uit de clubkas.
Dus in overleg hebben de penningmeester en voorzitter besloten om met z′n tweeën te gaan. Zelfs de secretaris hebben we uit kostenbesparing
thuis moeten laten.
Dat na deze ′dienstreis′ de contributie iets omhoog moet, is helaas niet te vermijden. Bij de volgende ledenvergadering zullen wij verslag doen van
onze ervaringen over het fietsen op het eiland. Ook zullen we aangeven of het verantwoord is om ons jaarlijkse weekend Mechelen daar te houden.
Het is dus uitsluitend in het belang van de club geweest, dat uw penningmeester en voorzitter deze reis hebben gedaan.
Uw voorzitter, Henk Everhardus.
Rondje Texel op de mountainbike (23-1-2016)
Op zaterdag 23 januari jl. stond een 13-tal Hinaesers om kwart over negen bij de boot om, na de oversteek, te gaan ATB-en op Texel.
De in Den Burg wonende ATB-er Gerard (collega-fysiotherapeut en oud-studiegenoot van Wim) was uitgenodigd om ons de mooiste stukjes van Texel
te laten zien. Mooie bos- en duinpaadjes met fijne klimmetjes, een goed berijdbaar strand, bij Paal 17 een klassieke koffie met appelgebak,
mooie weilandjes, bruggetjes etc., kortom, een fantastische route die ook nog met zon overgoten was !
Smetje . . . : helaas heeft Cees B. het parcours al na enkele kilometers moeten verlaten door materiaalpech. Gelukkig mocht-ie van Sjaan
nog wel even afpilsen in Njoy.
Tot de volgende keer, De ATB-commissie.
Nieuwsoverzicht 2015
CA-Trofee 2015 (12-12-2015)
Zoals gebruikelijk werd de CA-bijeenkomst gestart met de jaarvergadering. Het financiële overzicht zag er weer goed uit (hoewel klein negatief saldo).
De activiteiten van het afgelopen jaar werden gememoreerd. Alles loopt op rolletjes, de commissies hebben hun zaakjes goed op de rails.
Naast alle gebruikelijke ritten en klassiekers staat er mogelijk komend jaar weer een weekje klimmen op het programma. I.v.m. het weer worden de
klassiekers 3 weken naar achteren geschoven. Het rondje Friesland gaat mogelijk naar voren. Houd voor de juiste data de Agenda in de gaten.
Opening van de vergadering
Gaan we nu echt varen ?
Rondleiding Fort Westoever
Dorus van de Helderse Jongens
CA-Trofee voor Lammert ...
... en voor Paul
Stokje voor Lammert
Winnaars van de foto
Er waren leden die al een pilletje tegen zeeziekte hadden geslikt, maar dit bleek niet nodig. Na een fikse wandeling kwamen we bij Fort Westoever, waar
eerst enkele biertjes werden gedronken. Hierna volgde een interessante rondleiding door het fort, waar later dit jaar het bier van de Helderse Jongens
gebrouwen zal gaan worden. Hierna vond de uitreiking van de CA-trofee plaats. De broer van Lammert (geen tweelingbroer, maar riep wel herinneringen
op aan de Appels), reikte de trofee uit aan Lammert. Hierna werd de trofee door Alfred (zeker geen tweelingbroer) aan Paul uitgereikt.
Na de nodige biertjes werd de terugtocht aanvaard, waar de Chinese maaltijd reeds stond te wachten. Later op de avond was het tijd voor het laatste
officiële gedeelte. Lammert ontving eerst het stokje uit handen van Peter en Sjan. Daarna waren er ook twee winnaars van de Hinaes-on-Tour foto, n.l.
Fred in het water en Peter op het water. Hierna kabbelde de avond voort en konden we weer spreken van een succes !
Hinaes Hoek van Holland - Den Helder (10 oktober 2015)
Het is bijna altijd Zuidwesten wind, maar deze zaterdag niet. De wind is Noordoost.
Geen harde wind, maar het maakt nogal verschil of je gedurende 7 uur de wind mee of
tegen hebt. Mede hierdoor waren er enkelen die het bij Callantsoog voor gezien
hielden en door de duinen het laatste stuk naar Huisduinen aflegden.
Toch een mooie tocht, die passend werd afgesloten met een bockbiertje in het
clubhuis en 's avonds een hapje bij de Thai.
Fietsweek Pyreneeën (30 augustus t/m 4 september 2015)
De Pyreneeën-Gangers (door Jan Beentjes)
In juni kwamen Ron, Rob S, Mark, Jan D, Peter, Fred, Rob vV, Sjaak en Jan B bij Cees in de tuin bijeen. Fred had een taart gebakken en Rob S een varken
geslacht, zodat we ons konden verlekkeren aan de saté. Samen met de heerlijke biertjes hadden we het bar gezellig. O ja . . ., deze bijeenkomst was
belegd om onze trip naar de Pyreneeën te bespreken. Ron en Cees waren gooed voorbereid en in een mum van tijd was het serieuze deel voorbij.
Deze groep mannen was dezelfde die vorig jaar naar de Mont Ventoux was geweest. We misten alleen Diana, Wim en Ronald.
Vrijdag 28 augustus 2015
Met drie auto′s vertrokken we op tijd, met als bestemming het Kyriad Hotel in Saintes in de buurt van Bordeaux. De rit duurde
tussen de 10 en de 11 uur, afhankelijk van de chauffeur en zijn navigatie. De tomtom-miep van Cees kreeg vermoedelijk vlak
voor de eindbestemming een acute keelontsteking, want ze deed haar bek niet meer open, met als resultaat dat we over de
laatste 400 meter 20 minuten hebben gedaan. Toch kwamen we (Cees, Ron en Jan B) als eersten aan, gevolgd door Peter,
Fred en Rob S. Mark, Jan D, Rob vV en Sjaak kwamen enkele biertjes later. Ook bij hun kreeg de navigatie de schuld. Jan B
deed net of hij zwemmen leuk vond en dook direct na aankomst het zwembad in. Hij moet geweten hebben dat het water
minimaal 25 graden was. Fred nam de volgende ochtend een frisse duik i.p.v. een warme douche.
Zaterdag 29 augustus 2015
Nadat we flink gestapeld hadden aan de ontbijttafel begonnen we aan de laatste 450 km van de heenreis. We reden dwars door Lourdes.
Bernadette zijn we nog niet tegengekomen, misschien komt dat van de week nog.
Ons huis is mooi gelegen, heeft 16 bedden en heeft een sauna met hottub. Ruim genoeg voor ons ploeggie van tien.
Zittend aan de lange tafel op het terras, genieten we van het uitzicht, discussiëren over de wereldproblemen en eten de zelfgemaakte hamburgers
en kipsaté van Rob S. Een ieder is behulpzaam, slooft zich uit om punten te scoren om uiteindelijk het ′tegeltje van Ronald′ te winnen.
Jan B, de winnaar van vorig jaar, stelde de regels op en bepaalt aan het eind van de week wie de winnaar is geworden.
Zondag 30 augustus 2015
Fred stond vroeg op om broodjes te halen bij de warme bakker. Hij sjouwde zich een breuk aan zijn volle sporttas vol heerlijkheden.
De eerste 10 km was een afdaling, die keurig werd geregisseerd door Ron. Hij hield het tempo netjes, zodat we konden wennen aan de omstandigheden.
Daarna was het zoeken naar de route naar de Hautacam. Het duurde even maar uiteindelijk begonnen we ontspannen aan de klim van 16 km, omdat de
organisatoren Ron en Cees ons beloofd hadden dat het een eenvoudige klim zou worden. Ja, ja . . . De afdaling liep in ieder geval lekker. Als toetje kregen
we nog een klim van 10 km voor onze kiezen. Met positieve energie begonnen we aan deze klus. Fred had de spirit, nadat hij bij verschillende van ons
gebedeld had voor voer. Hij scheurde ons voorbij met de kreet dat het eten had geholpen. Zijn plezier duurde ongeveer 10 min.
Een ratelende ketting was voor Fred voldoende om uitgeput aan de kant te staan. Mark, dit keer in de rol van sociale werker, maakte overuren.
Bij Ron ging het licht uit en hij werd door Mark de ′chicane′-bochten doorgeduwd.
Fred en Ron vonden elkaar en doken samen nog even in de koele beek voordat ze de laatste kilometer
naar ons chalet met een stijgingspercentage tot 16 % aflegden. Jan D en Sjaak, goed voor 138 jaar,
hadden geen boodschap aan de ellende van de anderen en kwamen als eersten bij ons chalet aan.
De onderlinge strijd werd door Sjaak beslecht. Petje af voor onze nestors. Deze euforie duurde
echter niet zolang. Peter vertrouwde het niet helemaal en deed een onderzoekje op Jan zijn kamer.
Hij trof daar een zak met bloedresten aan. Oh, oh! Het geheim van Jan was ontrafeld, nu Sjaak nog!
Of was zijn motivatie zo groot omdat dit zijn laatste kunstje was in zijn 69e levensjaar?
Maandag 31 augustus 2015
Hoera, Sjaak 69 jaar. En we vierden de 56ste verjaardag van Rob S. Cadeautjes voor de jarigen. Spontaan bood Sjaak aan het bier van de eerste ronde voor
zijn rekening te nemen en koffie ′met′ te trakteren tijdens de eerste pauze. Rob trakteerde op een koelbox vlees!
Het weer was nog prima. De verwachtingen minder. Met de auto en fietsen naar de top van de Tourmalet. De beklimming was zelfs met de auto al
spectaculair. Hoe zou het zijn op de fiets? We begonnen met een afdaling van 17 km. Tijd voor de koffie ′met′ van Sjaak. We begonnen aan een retourtje
Col d′Aspin, een rustige aanloop en een pittige 2e helft. Na de afdaling begon het echte werk. De oostkant van de Tourmalet, 17 km klauteren, met
het venijn in de staart, 5 km van 10 en 9,5%. Een tochtje voor echte mannen! Kapot gaan en doorrijden, gevoel en ratio, alles komt langs.
In 5 kwartier legde Mark de 17 km af. Het nadeel was dat hij een mooie poos op nr 2 Rob S moest wachten. Vervolgens kwamen Jan D, Cees, Rob vV,
Peter, Sjaak en Jan B binnen. En Ron en Fred dan ? Die kwamen wel boven maar niet op de fiets. Ron, Fred, Sjaak en Jan B vonden elkaar bij km 8,
in de ′bus′ gingen ze gezamenlijk richting top. Bij het skidorp, 4 km onder de top, besloten Fred en Ron te stoppen en belden Mark of hij taxi wilde spelen.
Op de terugweg, met de auto, werden we gestopt door een kudde schapen, die de auto van Mark begonnen te bewerken.
Het leverde wat lakschade op.
Vervelender was het signaal op het dashboard, motorstoring. Toch doorgereden met een gangetje van 50 km,
harder ging niet. Op het eind van de dag kwam een grote trailer om de auto op te halen om te repareren.
De keukenploeg had weer een heerlijke maaltijd in elkaar gedraaid. Varkenshaas met wokgroenten. Jan D
had de sperzieboontjes schoongemaakt. Hoe Jan ook in de pan keek, zijn boontjes kwam hij niet tegen.
Ze stonden nog gekookt en al op de aanrecht!
De weersverwachting voor de volgende dag was regen, wat voor Rob S aanleiding was de jutterbitter uit zijn
tas te toveren. Het werd laat, heeeeel laat!
Dinsdag 1 september 2015
Met de regen viel het wel mee. We besloten om een koppie te doen bij Bernadette, die ergens in een grot in Lourdes resideerde. De afdaling vanuit ons
chalet was wel een dingetje! Het wegdek was zeiknat. We reden over de gewezen treinrails naar Lourdes, gelukkig waren de bielzen weggehaald en asfalt
neergelegd. Na 28 km stonden we in vol ornaat voor de poort. Onze fietsen mochten niet naar binnen. Sjaak bood spontaan aan om als fietsen-oppasser
te fungeren. Het circus Lourdes was een lust voor het oog. Pelgrims sjouwden met kaarsen van een kilo of 50 en met jerrycans heilig water. Ze stonden
in de rij om de rots, waar Bernadette heeft gestaan, aan te raken of te kussen. Een genot om mee te maken. De klim naar ons chalet van 10 km leek een
gevecht te worden tussen Rob S en Fred. Leek, want een kilometer voor de finish stopte Fred ermee en parkeerde zijn fiets bij de auto van Mark, die
bij de garage stond. Ja,Ja.
Woensdag 2 september 2015
Waar zal ik vandaag mee beginnen? Toe maar, dan hebben we het maar gehad! Jan B had spontaan aangeboden om met de auto naar het dorp te gaan,
zodat de mogelijkheid bestond om de laatste klim over te slaan. Peter bestuurde de tweede auto. Vlak voordat Jan B het eerste dorp inreed kreeg
hij het Spaans benauwd. Schoenen vergeten! K*&! Zonder fietsschoenen naar de top van de Aubisque is zelfs voor hem een te grote uitdaging!
Auto gekeerd en weer terug. De teamgeest van deze ploeg is super. Ze stonden Jan B keurig op te wachten, zodat we gezamenlijk aan de beklimming
van de Soulor en Aubisque konden beginnen, al was de pispaal van deze dag wel bekend! Lijdzaam accepteerde Jan B deze rol.
Halverwege de beklimming reden we in de lage bewolking en was het uitzicht miniem. Op de top van de Soulor deden we een bakkie. Rob S stond bij het
verkeerde cafeetje te wachten. Nadat hij bijna versteend was, is hij maar doorgereden naar de Col d′Aubisque, waar Mark hem stond op te wachten
en hem vertroetelde. Na deze twee kwamen achtereenvolgens Fred, Cees, Jan, Jan, Peter, Rob en Sjaak binnen. Mist, donkere tunnel, honden, koeien,
paarden en zelfs een varken maakten deze tocht speciaal. Ron kwam niet aan fietsen toe door zich pannenkoekdienst op te leggen en ons te verrassen.
Donderdag 3 september 2015
Wakker worden in een klein wereldje, dikke mist. Besloten om een keer niet te fietsen.
Wandelen richting Pont d′Espagne, langs een imponerende waterval. Halverwege zijn we teruggegaan.
Geprobeerd om in een Frans sportcafé Nederland-IJsland te kijken. Dit lukte niet. Mark kreeg het uiteindelijk
voor elkaar, via een Jack-actie, om via de iPad tv te kijken. Af en toe waren we de bal kwijt, maar toch leuk.
Daarmee bedoel ik niet de wedstrijd!!!
Vrijdag 4 september 2015
Onze laatste fietsdag. Het weer was matig. Vanaf ons chalet naar Pont d′Espagne. Slechts 8 km klimmen, wel met pittige
percentages. Het werd kouder en de weg slechter. Op de top was het 6 graden. Teruggekomen in Cauterets besloten
Cees, Peter, Rob S, de Jannen de warmte van de hottub op te zoeken. Ron, weer in goede doen, Mark, Rob vV en Fred
besloten verder af te dalen om nog 10 km te mogen klimmen. Ondertussen regende het flink. De hottub vertroetelde onze
koude spieren. Na de heerlijke kipsaté van Rob S hielden we de uitreiking van het ′Ronald-Tegeltje′.
Jan B had een woordje voor een ieder. En de winnaar is . . . Fred. Sjaak zal de namen van de winnaars achterop het tegeltje
vermelden. Iemand uit Holland kwam de Volvo V70 voor Mark brengen. Wat een bak! Onze koelkast was leeg, onze
penningmeester opperde om buiten de deur te eten. Pizza, lasagne en spaghetti gingen erin alsof we een week geen eten
hadden gehad. Het smaakte dus!
We kijken terug op een week van uitersten. Een snikhete Hautacam en Tourmalet. Een prima temperatuur naar Lourdes. Een heroïsche Aubisque in de mist. Maximum temperatuur : 39 graden, Minimum temperatuur : 5 graden, Maximum snelheid (Mark) : 83 km/h.
Een week van vriendschap gevuld met humor en gezelligheid. Bedankt mannen.
Mechelen in Mechelen (26 t/m 28 juni 2015)
Het Mechelen-weekend was zeer geslaagd, geen ongelukken, geen lekke banden en deze keer werkte zelfs het weer mee.
De organisatie en verzorging waren uitstekend, waarbij Ron de taken van Cees (w)aardig heeft overgenomen.
De warmte op vrijdag zorgde ervoor dat we ook tijdens het opwarmrondje een tussenstop moesten houden. Hiervoor hadden we een mooi terras
gevonden aan de Maas in Eijsden met uitzicht op België.
Hoogtepunten : Chinees, BBQ, de speciale biertjes van Alfred, de Midsummer Bluesnight en niet te vergeten de prachtige route die Jos door België
had uitgezet : via Verviers naar Theux (koffie met een stukje gebak), daarna via Remouchamps (La Redoute) naar Abbaye de Val Dieu voor de spaghetti,
waarbij enkelen van de gelegenheid gebruik maakten om het abdijbier te proeven (wel lekker, maar haalt het niet bij de Hinaes-tripel). Anderen hielden
het bij het bezichtigen van de kerk.
Na 3 keer Mechelen zijn we nog lang niet uitgekeken op de prachtige omgeving, de klimmetjes en de (soms niet al te beste) weggetjes.
Waarschijnlijk dus volgend jaar weer Mechelen in Mechelen.
Spinningseizoen afgesloten (23 februari en 9 maart 2015)
Na 2 bonuslessen is onder toepasselijke klanken (We′re on the road to nowhere) het spinnen afgesloten. De afsluiting in de kantine is ook nog eens dunnetjes overgedaan.
CA-Trofee 2014 (24-01-2015)
Zoals gebruikelijk werd de CA-bijeenkomst gestart met de jaarvergadering.
Het financiële overzicht zag er weer goed uit. De activiteiten van het afgelopen jaar werden gememoreerd. Alles loopt op rolletjes,
de comissies hebben hun zaakjes goed op de rails.
Naast alle gebruikelijke ritten en klassiekers staat er komend jaar als extraatje een weekje Pyreneeën op het programma.
Het enige discussiepunt op de vergadering betrof het fietsen op maandagavond. Een afnemende belangstelling bij de Hinaes-leden heeft tot
het besluit geleid dat we op maandag gaan fietsen ′als op woensdag′. Iedereen moet mee kunnen en we hopen dan ook de pensionado′s
weer te kunnen verwelkomen.
Hierna werd het stokje door Cees doorgegeven aan Peter en Sjanneke.
De Hinaes-on-Tour wedstrijd is gewonnen door René. Zijn foto zal een jaar lang de homepage van de website sieren.
Hierna vond de uitreiking van de CA-trofee plaats. Tijdens het voorlezen van de diverse nominaties werd de indruk gewekt dat Theo misschien wel de
winnaar was, maar uiteindelijk kon Flip Kos de trofee uitreiken aan de blij verraste Rob van Veen.
Dula ontving een bloemetje voor de uitstekende verzorging en het beschikbaar stellen van het clubhuis.
Na het zingen van het clublied en een verjaardagslied voor Jan Dito, klopte de Chinees op de deur en hebben we heerlijk gegeten en nog iets gedronken.
Kortom : een succes !
Het racefietsseizoen is op gepaste wijze afgesloten. Na een mooi rondje met wat extra lusjes van Lammert,
eindigde de tocht op het strand bij Langsaldieleve. Omdat het ook voor hen de sluiting van het seizoen was,
hebben we ons best gedaan de nog aanwezige voorraad op te maken, wat aardig gelukt is. Na een aantal
Longnecks, frikadellen en een nasi-hap met saté van Cees, een paar Twisters en dankzij Fred nog een
aantal Jägermeisters was de duisternis inmiddels ingetreden, toen we op weg naar huis gingen.
Blijkbaar was dit niet voor iedereen een verrassing, want er waren er een paar, die een extra jasje mee
hadden en er was er zelfs één die verlichting voor zijn fiets bij zich had !
